DÜN

28 Aralık 1973....bu tarih benim hayatımın çok güzel olacak olan kısmının başlangıcıymış tabi ben bunu 8 kasım 2000 de öğrenebildim.Çok sıkıldığım bir şehirde sıkıldığım bir bölümün sıkıcı bir dersine gitmek istemediğimi arkadaşlarıma kız yurdunun önünde anlatırken amcam aradı ve babannemin ertesi gün ameliyat olacağını söyledi:(Hastanelerden nefret ederim kim sever bu da ayrı bir konu...Ameliyat sonrasında yanında ben olmalıydım neneciğimin oldumda ama hala hatırladıkça hem güler hem de vizdan azabı çekerim...Yeni çıkmıştı ve yavaş yavaş kendine geliyordu amcam ve ben başındaydık sonra odaya biri girdi

-kanaması olursa buz koyun

dedi

Ben donup kalmıştım çünkü mavi kot pantolonlu beyaz önlüklü o adama öylece bakıyordum....tamam diyebildim ve aklım onda kaldı.Sonrasında da peşini bırakmadım:))Sonrada o benim:))Tabi bu süreç biraz uzundu ben okulu bitirip eve dönünce ne zaman istemeye geliyoruz diye günde 3 kere aramaya başladı.Tamam dedim ve aradan tam 9 yıl geçti 4 yıldır evliyiz hayatımın en güzel yılları bunlar umarım hep böyle devam eder.....Geceleri yatıp ona sarılmaya devam ederim,mutfakta ki didişmelerimiz hep sürer,sabahaları ayna kavgası hiç bitmez ve sevgimiz büyüyerek devam eder...İyi ki doğmuş benim canım ve iyi ki(aman allahım bunu ilk kez bir yere yazacağım ve hiç söylemedim)trabzona gelmişim(zor oldu)...Seni çok seviyorum canımıniçi sen benim herşeyimsin.